واژه (Downtown) کلمه آمریکایی برای مرکز شهر یا همان (city center) ، با توجه به لغت نامه های بسیاری است. اما در حقیقت این دو معنای کاملا متفاوتی دارند. در حقیقت وقتی که صحبت از داون تاون آمریكایی می شود به مرکز اقتصادی، فرهنگی و ی اشاره شده است كه از ایده اروپایی سیتی سنتر متفاوت است. اما این تفاوت چیست؟
اول از همه، معماری. به طور سنتی در اروپا سیتی سنتر قدیمی ترین منطقه شهر است و اولین ستگاهها در آن شکل گرفته اند. مبدا برخی شهرهای اروپایی در اواخر دوره یونانی است در حالی که در دریای مدیترانه شهرها حتی خیلی قبل از این دوره نیز وجود داشته اند. این امر تضمین می کند که شما با تماشای دیوارها ، پیاده روها و ساختمانها و در حالی که در خیابان راه می روید می توانید تاریخچه یک مکان را بخوانید. همه جا تکه ای از هنر یا یادآوری ساده ای از گذشته است. من فکر می کنم که ساختار داون تاون به دو دلیل اصلی کاملا متفاوت است. در درجه اول در مراکز این شهرها ، آثار تاریخی به جای آنکه در سراسر شهر گسترده شده باشند ، تنها در محدوده ای کوچک قرار دارند. دوم اینکه دیوید بروکس ، به عنوان یک نظریه پرداز شهری ، در "آرمانشهر بزرگ پراکنده ما" در مجله نیویورک تایمز توضیح می دهد که مردم آمریکا تمایل بیشتری نسبت به پرداختن به آینده خود دارند تا گذشته خود. این امر به وضوع بر نمایش و صرف اهمیت برای تاریخشان تاثیر می گذارد.
عنصر دومی که در مراکز شهری آمریکایی با اروپایی (و بهتر بگوییم ایتالیایی) تفاوت دارد ، خصوصیات معماری مراکز شهری آمریکا و اروپاست. این حقیقت که گذشته ، نشان دهنده بسیاری از زیبایی های شهر است ، دو جنبه را تضمین می کند. ابتدا اینکه تمام ساختمانها حداکثر 5 طبقه هستند چرا که این از ویژگی ساختمانهای تاریخی و باستانی است.دوم اینکه تمام این ناحیه مخصوص عابران پیاده است (رانندگی در خیابانی با عرض 5/1 متر به سادگی امکان پذیر نیست.) این شرایط سبب می شود که شرکت های بزرگ و چند ملیتی اقتصادی در خارج از این محدوده و اغلب در ناحیه ای اقتصادی شکل گرفته و مستقر شوند. ظاهرا این در مقایسه با تجربیات من در دنور بسیار متفاوت است. داون تاون منطقه ای از آسمانخراش است که در آن اتومبیل ها تقریبا در همه جا و در همه مراکز اقتصادی اجازه ورود دارند.
نکته نهایی این است که در داون تاون گروهی از شهروندان ساکن هستند در حالی که در سیتی سنتر این امر به آسانی صورت نمی پذیرد. اولین بار که من در مرکز شهر (داون تاون) دنور بودم ، مشاهده تعداد افراد زیاد بی خانمان مرا شوکه کرد.پیر ، جوان و همچنین خانواده ها در مقابل رستوران ها و بانک ها در داون تاون حضور دارند. این چیزی است که من به عنوان یک ایتالیایی آن را در کشور خود ندیده ام. در حقیقت ، با توجه به این واقعیت که افراد بی خانمان درصد پایینی از کل جمعیت را به خود اختصاص می دهند اکثر آنها در سیتی سنتر زندگی نمی کنند ، بلکه در خوابگاههای عمومی و یا در بدترین حالت در حاشیه شهرها هستند. من فکر می کنم این واقعیت که بسیاری از افراد بی خانمان در داون تاون زندگی می کنند می تواند به عنوان یک جنبه مثبت در نظر گرفته شود ، زیرا حضور آنها در این ناحیه مشکل فقر در آمریکا را برای همه شهروندان آشکار می کند. در ایتالیا ما این ن و مردان را در حاشیه قرار می دهیم ، در حالی که اگر در میدان اصلی یا مقابل مدرسه ای بودند ، اهمیتشان بیشتر و صدای آن ها رساتر بود. شاید شهروندان دیگر اگر شرایط ضعیف زندگی این افراد بی خانمان را هر روز ، در زمستان و تابستان می دیدند ، به آنها اهمیت بیشتری می دادند.
در نتیجه ، می توان گفت که شکل متفاوت داون تاون و سیتی سنتر منعکس کننده تنوع فرهنگ ، تاریخ ، و نماینده ای از جامعه آمریکایی و اروپایی است. (نوشته : سیلویا پاوسی ، برگردان : محسن غانمی)
، ,داون ,تاون ,ای ,سیتی ,سنتر ,داون تاون ,که در ,سیتی سنتر ,ای از ,حالی که
درباره این سایت